Op mijn insta zie je waarschijnlijk wel eens mijn prestaties voorbij komen van mijn hardloopavontuur. Ik ben hier mee gestart mede door de Corona crisis. Mijn thuis-workouts gaven mij niet genoeg uitdaging en ik wist toevallig van een vriendin dat ze al liep. Ik dacht joh ik ga gewoon een keertje mee.
Dat viel natuurlijk flink tegen. Mijn vriendin liep al vijf kilometer aan een stuk en ik was na honderd meter al aan het hijgen als een hond. Dat moest natuurlijk beter kunnen en ik besloot gewoon later in die week weer te gaan. Nog steeds met weinig succes en ik moest vaak wandelen. Maar dat wandelen was ook heerlijk. Ik loop nu al een tijdje een vast rondje en dat rondje is ongeveer 4,9 km. Net geen vijf km. Midden in de natuur en tussen de molens is natuurlijk geen straf.
Na een tijdje merkte ik toch dat mijn conditie verbeterde en kon ik mijn wandelingen minderen. Ik hield het langer vol om te rennen. Ik ren niet hard maar dat hoeft ook niet voor mij. Ondertussen loop ik toch al bijna vier km aan een stuk. Dat geeft natuurlijk zoveel positieve energie en motivatie om dit te blijven doen. Ik wil immers niet dat mijn conditie weer achteruit loopt.
Uitlaatklep
Het lopen is voor mij echt een uitlaatklep. Ik kan na een dag op kantoor mijn hoofd leegmaken en ren als het ware de stress eruit. Vaak voel ik mij na een dag werken best gaar. Vervolgens meteen het ritueel met de kinderen erachteraan deed mij geen goed. Begrijp me niet verkeerd, heerlijk om mijn kids te zien na een werkdag maar je weet dat ze meestal op z’n drukst zijn rond vijf uur en tijd om te chillen is er niet. Nadat de kinderen op bed lagen plofte ik ook doodvermoeid op de bank.
Nu kom ik thuis van werk en eet gezellig met het gezin, trek daarna mijn hardloop kleding aan en ga rennen. Ik kom echt met een flinke stoot energie weer thuis en ik kan erna gewoon de kindjes naar bed brengen. Ik wist niet dat dit zoveel met mijn lichaam kon doen.
Nu is lang niet elke run gemakkelijk en soms gaat het ook niet zoals ik wil, maar toch blijf ik volhouden. Ook omdat ik merk dat ik sterker wordt. En lichamelijk sterker is mentaal sterker. En dat vind ik een godsgeschenk. Ook mijn spieren in mijn benen en billen zijn sterker en je ziet resultaat. Ik vind dat supertof en motiveert mij enorm.
De ene keer loop ik alleen, de andere keer met mijn vriendin. Muziek in mijn oren en gaan met die banaan. Het enige waar ik nu nog achteraan moet zijn betere hardloopschoenen. Ik heb aan mezelf bewezen dat ik dit kan volhouden dus nieuwe hardloopschoenen zijn dan denk ik dik verdiend .
